หลังจากผ่านฤดูมรสุมไปไม่นาน ทุก ๆ ปีจะมีวันสำคัญที่สัตว์ทะเลทุกตัวต่างรอคอย อีกไม่กี่วันก็จะถึงงานฉลอง “วันมหาสมุทร” ท้องทะเลที่เคยเหงาหงอย วันนี้กลับมาคึกคักอีกครั้ง 

โลมา วาฬ และฉลาม สามเกลอกำลังอ่านรายละเอียดป้ายประชาสัมพันธ์การประกวด “สุดยอดสิ่งประดิษฐ์อนุรักษ์ทะเลไทย” ที่ติดอยู่หน้าซากเรือยักษ์ก้นทะเล บรรดาสัตว์นักคิดทั่วท้องทะเลก็กำลังต่อแถวสมัครร่วมการประกวดกับคุณหมึกยักษ์ ท้ายแถวยาวพันรอบเรือรบได้ตั้ง 3 รอบแน่ะ 

ทั้งสามจึงรีบไปต่อแถวเพื่อสมัครร่วมการประกวด เมื่อกรอกใบสมัครในนามทีม สิงห์สมุทร เสร็จแล้ว จึงส่งให้คุณเจ้าหน้าที่หมึกยักษ์ แล้วก็ว่ายฝ่าเหล่าบรรดาสัตว์ทะเลน้อยใหญ่ที่ต่างก็กำลังคุยกันว่าน่าจะส่งสิ่งประดิษฐ์หรือกิจกรรมอะไรเข้าประกวดกันเพราะรางวัลใหญ่ในปีนี้ช่างล่อตาล่อใจเหลือเกิน นั่นคือ “ทัวร์ข้ามสมุทรกับสุดยอดนักบินใต้น้ำ”

แต่ละทีมดูแข็งขันและเอาจริงเอาจัง สัตว์ทะเลแต่ละทีมพูดคุยกระซิบกระซาบเบามาก เหมือนไม่อยากให้ทีมอื่นรู้ โลมา วาฬ และฉลาม ก็กำลังหารือกัน

โลมา : พวกนายว่า ทีมเราจะเข้ารอบมั้ย เห็นคนสมัครกันเยอะ ๆ ชักท้อแล้วล่ะ

ฉลาม : รางวัลท่องเที่ยวกับนักบินใต้น้ำนี่ น่าสนใจชะมัด อยากรู้จริงๆ เลยว่า ถ้าเจอกับฉลามอย่างฉัน ทะเลจะป่วนแค่ไหน

วาฬ : ใช่ พวกเรารีบไปหาไอเดียเจ๋ง ๆ กันเถอะ แสดงให้เห็นพลังของทีมสิงห์สมุทรซะที

เพื่อที่จะได้เกิดความคิดดี ๆ ทั้งโลมา ฉลาม และวาฬ ก็ชวนกันออกไปสำรวจแถวเกาะปลายน้ำอีกฝั่งหนึ่งของอ่าว

ซึ่งเต็มไปด้วยขยะปฏิกูลที่ติดอยู่ตามแนวน้ำขึ้นน้ำลง ที่นี่น่าจะมีสิ่งของทิ้งแล้วให้ทั้งสามนำมาใช้ทำสิ่งประดิษฐ์อนุรักษ์ทะเลบ้าง

ในขณะที่ว่ายผ่านขยะกองโตเหมือนโกดังยักษ์ ทั้งสามต้องคอยหลบเหลี่ยมมุมของกองขยะซึ่งส่วนใหญ่เป็นเหล็กหักพังขึ้นสนิม วาฬที่ร่างกายใหญ่โตก็ว่ายครูดเข้ากับขอบตะแกรงเหล็ก เกิดเป็นรอยขีดข่วนยาว ๆ ทั้งตัว ส่วนฉลามและโลมาที่ตัวเล็กกว่า ก็ชนโน่นชนนี่จนร่างกายเกิดแผลขึ้นมาบ้างไม่น้อย

โลมา : ฉันว่าเราออกแบบชุดรีไซเคิลจากขยะทะเล เอาไหม ในทะเลมีขยะเยอะเลย

ฉลาม : โธ่ ธรรมดาจะตาย ใคร ๆ เขาก็ทำกัน เราจะไม่ส่งไอเดียพื้น ๆ แบบนั้นเข้าประกวดหรอกนะจะบอกให้

ลองหาวิธีอื่นเถอะ

วาฬ : ฉันไม่ไหวแล้วหละ แสบไปทั้งตัวเลย เหล็กหัก ๆ นี่ขูดเจ็บชะมัด เรากลับไปคิดที่บ้านก่อน แล้วพรุ่งนี้มาว่ากันใหม่ดีกว่านะ

ทั้งสามจึงชวนกันกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านก็จวนจะค่ำแล้ว หลังจากกินมื้อเย็น ด้วยความเหนื่อย ทั้งวาฬ ฉลาม และโลมา ก็ต้องพักผ่อนโดยไม่ได้จัดการทำความสะอาดแผลรอบ ๆ ตัวเลย รุ่งขึ้นอีกวัน ทั้งสามก็รีบไปสำรวจทะเลกันแถวอ่าวใหญ่ที่พวกเขาได้ยินข่าวว่า ทะเลที่นี่กำลังเกิดอันตรายจากน้ำมันดิบรั่วไหล ถึงแม้จะมีการทำความสะอาดไปแล้วครั้งใหญ่ แต่ว่ายังมีอะไรหลงเหลือให้ต้องกำจัดอีกเยอะ

ทั้งสามตัว ว่ายเข้ามาในบริเวณที่ท้องทะเลขุ่น ๆ มีตะกอนสีดำ น้ำตาล แขวนลอยอยู่เต็มไปหมด ตอนที่ว่ายเข้ามา วาฬลองเอาครีบหางโบกขึ้นลง สังเกตเห็นว่า ตะกอนสีดำ ๆ พวกนี้เคลื่อนไปตามแรงคลื่นที่หางวาฬพัดไปมา

วาฬ : เฮ้... พวกนายดูสิ ฉันพัดก้อนน้ำมันดิบพวกนี้ไปตามทิศที่ต้องการได้นะ

โลมา : จริงด้วย นี่ถ้าเราหาวิธีกำจัดก้อนน้ำมันดิบพวกนี้ให้หมดไปจากทะเลได้ เราต้องชนะการประกวดคราวนี้แน่เลยล่ะ

ฉลาม : ฉันนึกออกแล้ว เราจะออกแบบเครื่องกวาดน้ำมันดิบ โดยใช้ฝูงปลาทูผลิตพายุใต้น้ำ กวาดต้อนก้อนน้ำมันให้อยู่รวมกันแล้วก็ซัดขึ้นบกซะเลย ให้พวกมนุษย์เห็น เขาจะได้รีบเก็บกวาดออกจากหาด

โลมา: ก็เห็นด้วยนะไอเดียนี้ แต่นายไม่คิดว่า มันออกจะอันตรายไปหน่อยเหรอ

วาฬ : เรื่องต้อนฝูงปลาทู เป็นหน้าที่ฉันเอง พวกนายสองคนทำหน้าที่โบกธงควบคุมทิศทางให้ฉันเห็นก็แล้วกัน

ฉลาม : ...งั้นเราลองมาซักซ้อมกัน จะได้นำเสนอให้กรรมการดูว่าไอเดียเราน่ะ เจ๋งสุดยอดแค่ไหน

โลมา ฉลาม และวาฬ ซักซ้อมการว่ายพัดคลื่นน้ำให้เกิดเป็นพายุหมุนลูกเล็ก ๆ แล้วค่อย ๆ เคลื่อนพายุใต้น้ำลูกนี้ไปใกล้ ๆ แนวก้อนน้ำมันดิบ ปรากฏว่าก้อนน้ำมันดิบสามารถไหลไปตามทิศทางที่ต้องการได้จริง ๆ ทั้งสามตัวจึงนัดกันมาซักซ้อมทุกวันก่อนถึงวันคัดเลือก

ตอนนี้ตามตัวตรงที่เป็นแผลถลอกจากการสำรวจกองขยะวันก่อน เริ่มมีปรสิตมาเกาะเยอะแยะไปหมด แต่ทั้งโลมา ฉลาม และวาฬ ก็ไม่ได้ใส่ใจ พยายามอดทน มุ่งมั่นกับการฝึกซ้อมอย่างที่สุด และเพราะการซักซ้อมสร้างพายุใต้น้ำ

เป็นงานที่เหนื่อยเอามาก ๆ เมื่อกลับถึงบ้าน เพื่อนทั้งสามจึงพักผ่อนโดยไม่ได้จัดการทำความสะอาดแผลรอบ ๆ ตัวเช่นเคย

สัปดาห์ต่อมาก็ถึงเวลานำเสนอผลงานต่อหน้าคณะกรรมการ ทั้งโลมา ฉลาม และวาฬ ตื่นเต้นมาก พวกเขารู้สึกไม่สบายตัวเอาเสียเลย รู้สึกปวดหัว คันยุบยิบ และปวดแสบตามตัว แต่ละทีมทยอยกันกลับออกมา ถึงคิวทีมสิงห์สมุทรเข้าไปรายงานตัว เพื่อนทั้งสามค่อย ๆ ว่ายผ่านเข้าไปในโถงถ้ำและมาอยู่ต่อหน้าคณะกรรมการแล้ว

หมึกยักษ์ : เอาล่ะ ทีมสิงห์สมุทร เล่าให้กรรมการฟังหน่อยว่า สิ่งประดิษฐ์เพื่ออนุรักษ์ทะเลของพวกคุณ คืออะไร

โลมา : เอ่อ... อุ๊ย... คันจังเลย ฉลาม นายเล่าแทนฉันที (โลมาพูดไปคันไป)

ฉลาม : อ่า... คือ สิ่งประดิษฐ์ ของ ทีม สิงห์สมุทร คือ อูย... คัน.. (ฉลามพูดไปคันไป)

หมึกยักษ์ : นี่... พวกคุณช่วยยืนนิ่ง ๆ อย่ายุกยิกได้ไหม แล้วรีบนำเสนอให้เร็วเข้าหน่อย ยังเหลืออีกหลายทีมนะ

วาฬ : ก็ คือ เราจะทำ... อ่า... พายุใต้น้ำ กำจัดก้อนน้ำมันดิบ น่ะ ครับ... อ่ะ... แสบจัง โอยไม่ไหวแล้ว ช่วยด้วยครับ...” (วาฬทำท่ายุกยิกไปมา)

กว่าทั้งสามจะอธิบายจบก็ทุลักทุเลพอควร คุณเจ้าหน้าที่หมึกยักษ์รวบรวมคะแนนจากกรรมการและแจ้งว่าทีมสิงห์สมุทรผ่านเข้ารอบคัดเลือก และต้องมาสาธิตสิ่งประดิษฐ์ต่อหน้ากรรมการอีกครั้งในสัปดาห์หน้า แต่ตอนนี้

เพื่อนสิงห์สมุทรทั้งสามป่วยมากจนว่ายน้ำแทบไม่ไหวแล้ว หน่วยพยาบาลเคลื่อนที่จึงต้องมานำตัวไปรักษาอย่างฉุกเฉิน

ปลาพยาบาล : นี่พวกเธอไปทำอะไรมาทำไมตัวถึงสกปรก เกรอะกรังไปทั้งตัวแบบนี้ แล้วทำไมไม่รู้จักอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายบ้างล่ะ ดูซิ ทั้งปรสิต ทั้งแบคทีเรีย เกาะกินแผลไปทั้งตัวแล้วเนี่ย

ฉลาม : อะไรกัน คุณปลาพยาบาล เราเป็นปลา ทำไมต้องอาบน้ำด้วยล่ะ ตลกชะมัดเลย

ปลาพยาบาล : อ้าว พวกเธอไม่รู้หรอกเหรอว่า ปลาทุกตัวก็ต้องทำความสะอาดร่างกายด้วยการสร้างเมือกและขูดตัวกับหินหรือปะการัง เพื่อกำจัดปรสิตและแบคทีเรียตามตัวออกไป

วาฬ : จริงสินะ ปกติฉันก็จะขูดตัวกับโขดหิน หรือไม่ก็ปะการังอยู่ประจำ แต่การซ้อมพายุใต้น้ำกำจัดก้อนน้ำมันดิบ

ทำให้ฉันเพลียมากจนหมดแรงจะทำอย่างอื่นในแต่ละวันไปเลย

ปลาพยาบาล : พวกเธอไปยุ่งอะไรแถวบริเวณน้ำมันดิบรั่วไหลเหรอนี่ ที่นั่นมีแต่สารพิษและจุลินทรีย์ที่มากินคราบน้ำมัน มิน่าล่ะ ผิวหนังของพวกเธอถึงอักเสบหนักขนาดนี้

โลมา : พวกเราคิดว่าเราตัวใหญ่ ตัวโต คงไม่ได้รับอันตรายมากนัก ก็เลยเข้าไปฝึกซ้อมที่นั่นทุกวันน่ะสิ โอย... ไม่อยากนึกต่อเลย ถ้าเราหายไม่ทันวันสาธิตสิ่งประดิษฐ์อนุรักษ์ทะเล เราต้องตกรอบแน่ ๆ เลย

ปลาพยาบาล : นี่ถ้าพวกเธอปล่อยไว้ไม่ทำความสะอาดร่างกายทุก ๆ วัน แผลตามตัวพวกนี้ก็จะติดเชื้อได้ง่าย ๆ นะ

แบคทีเรียและไวรัสอาศัยจังหวะที่เธอไม่อาบน้ำนี่แหละแทรกซึมเข้าไปในร่างกาย แล้วสุดท้ายเธอก็จะป่วยหนักเป็นโรคที่รักษายากที่สุดเชียวหละ

ฉลาม : แหม นึกว่ามีแต่พวกสัตว์บกกับมนุษย์ เท่านั้นนะที่ต้องอาบน้ำ

ปลาพยาบาล : เอาล่ะ พวกเธอต้องมาให้ฉันรักษาอย่างเข้มข้นทุกวัน จนกว่าจะถึงวันประกวดอีกรอบ ไม่งั้นเดี๋ยวคงได้แพร่เชื่อไปสู่ตัวอื่นอีกแน่ ๆ เลย

วาฬ : ยินดีเลยครับ ช่วยอาบน้ำทำความสะอาดให้พวกเราหายเร็ว ๆ เถอะ อยากปั่นพายุใต้น้ำจะแย่อยู่แล้ว ฮ่าฮ่า

โลมา : นี่คุณปลาพยาบาลไปตามใครมาอีกฝูงเบ้อเร่อเลยเนี่ย จะยกพวกรุมเราเหรอ อุ๊ย... จั๊กจี้จังเลย

ปลาพยาบาล : นี่ไง ผู้ช่วยพยาบาลของพวกเธอ ทั้งกุ้งพยาบาล เหาฉลาม และปลาพยาบาลอย่างพวกฉันจะช่วยกินปรสิตและผิวหนังตายแล้วให้เธอเอง รับรองหายทันวันตัดสินแน่นอน

หลังจากนั้น ทั้งโลมา ฉลาม และวาฬ ก็ไม่ลืมที่จะขับเมือกออกมาเหมือนกับการอาบน้ำทุกวัน เพื่อกำจัดสิ่งสกปรกตามร่างกาย และยังมาให้ทีมคุณพยาบาลช่วยกำจัดปรสิตตามร่างกายเป็นประจำ จนร่างกายหายดี ทันถึงวันสำคัญที่ทีมสิงห์สมุทรได้เข้าไปทำการสาธิตผลิต “พายุใต้น้ำกำจัดก้อนน้ำมันดิบ” โดยได้รับความร่วมมือจากปลาทูฝูงใหญ่ที่อยากเห็นทะเลสะอาดเหมือนกัน กรรมการสรุปผลและประกาศให้ ทีมสิงห์สมุทรเป็นผู้ชนะการประกวด “สุดยอดสิ่งประดิษฐ์อนุรักษ์ทะเลไทย” และได้รับรางวัล “ทัวร์ข้ามสมุทรกับสุดยอดนักบินใต้น้ำ” 

แน่นอนว่า ถึงพวกเขาจะเพลิดเพลินกับการท่องเที่ยวทั่วทั้งสองมหาสมุทร พวกเขาทั้งสามก็ไม่เคยลืมที่จะอาบน้ำทำความสะอาดร่างกายทุกวัน แม้จะเหนื่อยหรืออ่อนเพลียแค่ไหน

ผู้ดำเนินรายการ:  Ting - A – Tong

บรรณาธิการ:  นันทิญา จิตตโสภาวดี

กองบรรณาธิการ: นมิดา แพ่งสภา, ปัณณธร ใสแสง, รุจา สุขพัฒน์, นีรชา คัมภิรานนท์, สุสมา สุขพัฒน์

ศิลปกรรม:  ฐานิสร์  ริ้วสุวรรณ, เอกชัย เธียรสรรชัย
นักออกแบบเสียง:  ธัญธนวรัท  ชนกชัด

ฝ่ายผลิต: ชลธิศ กรดี

ที่ปรึกษา:  วันชัย  บุญประชา, ดร.สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน

สนับสนุนโดย  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)