กระต่ายน้อยเป็นลูกกระต่ายสีขาวขนฟูหูยาวแสนน่ารัก อาศัยอยู่กับพ่อแม่กระต่ายในสวนแคร์รอตกว้างใหญ่ คุณพ่อของกระต่ายน้อยแสนขยันปลูกแคร์รอตขายจนร่ำรวย กระต่ายน้อยจึงมีของเล่นมากมาย มีชุดสวย ๆ เต็มตู้ และมีโทรทัศน์เครื่องใหญ่อยู่ในห้องนอน แถมยังมีคุณพี่เลี้ยงน้ากระรอกช่วยดูแลกระต่ายน้อยนอกเหนือจากคุณแม่กระต่ายด้วย 
 

หลังกลับจากโรงเรียนทุก ๆ วัน กระต่ายน้อยจะทำการบ้านกับคุณแม่แล้วก็จะเล่นกับน้ากระรอก จากนั้นกระต่ายน้อยก็จะดูโทรทัศน์จนดึกจนดื่นทุกคืนไม่ยอมเข้านอนง่าย ๆ แล้วพอตอนเช้ากระต่ายน้อยก็ลุกไปโรงเรียนไม่ไหว น้ากระรอกต้องแทบจะอุ้มไปอาบน้ำทุกวัน จนกระทั่งตอนเย็นวันหนึ่ง 

กระต่ายน้อย : เดี๋ยวพอกระต่ายน้อยทำการบ้านเสร็จ วันนี้เรารีบไปดูการ์ตูนกันนะน้ากระรอก วันนี้เรื่องแม่มดกระต่ายน้อยถึงตอนจบด้วย 

น้ากระรอก : เอ่อ...น้าว่าวันนี้หนูคงอดดูแม่มดกระต่ายน้อยแน่ ๆ เพราะวันนี้ลุงช้างเพิ่งเดินมาบอกว่าวันนี้ไฟจะดับ 

กระต่ายน้อย : ไม่ได้นะ ไม่ได้ ไม่ยอม หนูไม่ยอม หนูจะดูแม่มดกระต่ายน้อยตอนจบ 

กระต่ายน้อยเสียใจวางดินสอที่ทำการบ้านแล้ววิ่งไปหาคุณแม่ในห้องนั่งเล่น 

กระต่ายน้อย : คุณแม่คะ วันนี้ไฟจะดับเหรอคะ แล้วหนูจะดูทีวีตอนจบได้ยังไงล่ะคะ 

แม่กระต่าย : วันนี้ไฟดับจ้ะกระต่ายน้อย ไม่ใช่แค่เราไม่มีทีวีดูนะ แต่คืนนี้เราคงต้องนอนกันโดยไม่มีแอร์หรือแม้แต่พัดลมด้วยจ้ะ 

กระต่ายน้อย : ไม่เอา หนูไม่ยอม 
 

แม่กระต่าย : หนูไม่ยอมไม่ได้หรอกจ้ะ เพราะทั้งป่าไฟก็ดับเหมือนกันทั้งนั้น โชคดีนะที่คุณเจ้าป่าเลือกวันเพ็ญตัดไฟ เรายังพอจะเห็นแสงนวลของดวงจันทร์บ้าง แม่ว่าหนูรีบทำการบ้านดีกว่าเดี๋ยวพระอาทิตย์ตกแล้วจะลำบากนะจ๊ะ 

กระต่ายน้อย : ไม่ทำ หนูไม่ทำอะไรทั้งนั้น 
 

แม่กระต่าย : ตามใจลูกจ้ะ แต่น้ากระรอกมาคุยกับฉันหน่อย เราต้องเตรียมตัวสำหรับคืนไฟดับอย่างนี้กันเยอะเลย 
 

กระต่ายน้อยเสียใจเลยเข้าไปเล่นในห้องของตัวเอง แต่ก็เล่นได้ไม่นานพระอาทิตย์ก็ตก ห้องที่เคยสว่างไสวก็เริ่มมืดขึ้น ๆ กระต่ายไม่เคยชินกับความมืดแบบนี้มาก่อนจึงรีบวิ่งออกมาที่ห้องอาหารแต่ห้องอาหารก็ว่างเปล่าไม่มีใครอยู่เลย กระต่ายน้อยกลัวมากยิ่งขึ้น คิดในใจว่าแม่กระต่ายกับน้ากระรอกต้องอยู่ที่ห้องครัวแน่ ๆ กระต่ายน้อยรีบวิ่งไปที่ห้องครัว แต่ก็ไม่พบใครเหมือนกัน แล้วตอนนี้บ้านทั้งหลังก็ยิ่งดูมืดเข้าไปใหญ่ กระต่ายน้อยกลัวมาก 
 

แต่ทันใดนั้นเองกระต่ายน้อยก็ได้ยินเสียงไม้แตกเปรี๊ยะ ๆ หน้าแดง และเห็นแสงสีแดง กระต่ายน้อยจึงรีบวิ่งมาหน้าบ้านทันที หน้าบ้านพ่อกระต่าย แม่กระต่ายและน้ากระรอก กำลังทำบาร์บีคิวแคร์รอตกันอยู่ 
 

น้ากระรอก : ว่าจะขึ้นไปเรียกกระต่ายน้อยพอดีเลย 

แม่กระต่าย : วันนี้แม่เห็นว่าไฟดับ แม่เลยคิดว่าเราน่าจะทำบาร์บีคิวกินกันตรงลานหน้าบ้านเลย 

พ่อกระต่าย : ดีไหมลูก 

กระต่ายน้อย : ดีค่ะพ่อ 
 

กระต่ายน้อยตื่นเต้นมาก เพราะกระต่ายน้อยแทบไม่เคยออกมาจากห้องนอนในตอนค่ำเลย ทุกวันช่วงเวลานี้กระต่ายน้อยยังอยู่หน้าทีวี กระต่ายจึงตื่นเต้นที่ได้เห็นกองไฟกองใหญ่ 
และสนุกกับการได้ปิ้งบาร์บีคิวด้วยตัวเองด้วย 
 

น้ากระรอก : กระต่ายน้อยดูดี ๆ นะ ถ้าเห็ดกับแคร์รอตไหม้ น้ากระรอกไม่ช่วยด้วย 
 

กระต่ายน้อย : ค่ะน้ากระรอก 

ครอบครัวกระต่ายน้อยปิ้งบาร์บีคิวแคร์รอต เห็ด มัน เผือก จนส่งกลิ่นหอมลอยไปไกลในป่า เพื่อนบ้านใกล้ ๆ เลยทยอยเดินมาสมทบกันที่กองไฟ ทั้งคุณตุ่น คุณกระแต คุณชะมด บรรยากาศเลยเหมือนงานเลี้ยงเล็ก ๆ เลย 

พ่อกระต่าย : แหม...ไม่น่าเชื่อนะว่าคืนไฟดับอย่างนี้ทำให้พวกเราได้มาเจอกันยามค่ำคืน ฉันนึกถึงสมัยก่อนจริง ๆ ตอนฉันยังเล็ก ๆ เท่ากระต่ายน้อย ในป่าใหญ่ก็ไม่มีไฟแบบสมัยนี้ ไม่มีทีวี พ่อฉันเล่านิทานข้างกองไฟให้ฟังทุกคืนเลย 

กระต่ายน้อย : จริงเหรอจ๊ะพ่อ 

พ่อกระต่าย : จริงสิ คุณปู่กระต่ายนะ มีนิทานสนุก ๆ เล่าให้พ่อฟังทุกวันเลย 

กระต่ายน้อย : งั้นพ่อเล่าให้หนูฟังบ้างสิคะ 

พ่อกระต่าย : อยากฟังจริง ๆ เหรอ 

กระต่ายน้อย : ค่ะ 

พ่อกระต่าย : งั้นพ่อจะเล่าเรื่องกระต่ายบนดวงจันทร์ให้ฟังนะ หนูดูดี ๆ สิ บนดวงจันทร์กลมโตที่เราเห็น บนท้องฟ้ามีกระต่ายตัวน้อย ๆ อาศัยอยู่กับตายายบนดวงจันทร์ด้วย มาขยับเข้ามาใกล้ ๆ พ่อจะเล่าให้ฟัง 

พ่อกระต่ายเล่านิทานเรื่องกระต่ายบนดวงจันทร์ให้กระต่ายน้อย และเด็ก ๆ ที่อยู่รอบกองไฟฟัง เด็ก ๆ สนุกสนานและตื่นเต้นมาก เมื่อนิทานจบลงพ่อจึงบอกว่า 

พ่อกระต่าย : เอาละ คืนนี้ได้เวลาเด็ก ๆ เข้านอนแล้ว ดูสิว่าคืนไฟดับอย่างนี้แม่เตรียมอะไรไว้ให้เราบ้าง 

บรรดาเพื่อนบ้านทั้งหลาย ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านตัวเอง กระต่ายน้อยอิดออดไม่อยากเข้าบ้าน เพราะในบ้านมืดตึ๊ดตื๋อ ข้างนอกยังมีแสงจันทร์ส่องสว่างมากกว่าอีก แหมข้างนอกบ้านยังมีลมโชยเย็นชื่นใจอีกต่างหาก แต่ทุกคนก็ลุกจากกองไฟ แล้วพ่อกระต่ายก็เอาน้ำมาดับกองไฟแล้วด้วย ตอนนี้ในบ้านก็เหลือเพียงตะเกียงเล็ก ๆ อันหนึ่ง 

แม่กระต่าย : มาจ้ะ กระต่ายน้อยเข้านอนได้แล้ว 

กระต่ายน้อย : หนูยังไม่อยาก... 

แม่กระต่าย : ไม่ได้จ้ะ ถึงเวลานอนแล้ว มาดูที่นอนของหนูกัน 

แม่กระต่ายไม่ได้พากระต่ายน้อยไปที่ห้องนอนของกระต่ายน้อย แต่พากระต่ายน้อยเดินออกไปที่ระเบียงบนบ้าน ที่นั่นน้ากระรอกกางมุ้งสีขาวหลังใหญ่ ข้างในมีหมอน ผ้าห่ม และตุ๊กตาตัวโปรดของกระต่ายน้อยด้วย 
 

แม่กระต่าย : กระต่ายน้อยขอบคุณน้ากระรอกสิลูก อุตส่าห์เตรียมที่นอนให้หนู 
 

กระต่ายน้อย : ขอบคุณนะคะน้ากระรอก 

แม่กระต่าย : คราวนี้เราก็เข้าไปนอนได้แล้วจ้ะ 

กระต่ายน้อยตื่นเต้นอีกแล้วเพราะไม่เคยออกมานอนที่ระเบียงบ้านมาก่อน แถมเวลานอนในมุ้งยังรู้สึกเหมือนนอนในบ้านหลังเล็ก ๆ แต่มีลมเย็น ๆ โชยเข้ามาตลอดเวลา 

กระต่ายน้อย : เสียดายจังนะคะแม่ หนูไม่ได้ดูทีวีตอนจบเลย แต่ฟังนิทานของพ่อก็สนุกดี 
 

แม่กระต่าย : จ้า...พรุ่งนี้เราก็ดูได้เหมือนเดิมละ เดี๋ยวแม่ร้องเพลงกล่อมหนูนอนให้ 

ว่าแล้วแม่กระต่ายก็ร้องเพลง จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ขอข้าวขอแกง ขอแหวนทองแดง ผูกมือน้องข้า ขอช้างขอม้าให้น้องข้าขี่ ขอเก้าอี้ให้น้องข้านั่ง ขอเตียงตั่งให้น้องข้านอน ขอละครให้น้องข้าดู ขอยายชูเลี้ยงดูน้องข้า ขอยายเกิดมาเลี้ยงตัวข้าเอง 

กระต่ายน้อยง่วงมากแล้วในคืนนี้ แต่ก็ยังพึมพำบอกแม่ว่า 
 

กระต่ายน้อย : แม่ขา หนูอยากให้ไฟดับทุกคืนจัง หนูจะได้ฟังนิทานพ่อ เพลงกล่อมแม่ทุก ๆ คืน

ผู้ดำเนินรายการ:  Ting - A – Tong

บรรณาธิการ:  นันทิญา จิตตโสภาวดี

กองบรรณาธิการ: นมิดา แพ่งสภา, ปัณณธร ใสแสง, รุจา สุขพัฒน์, นีรชา คัมภิรานนท์, สุสมา สุขพัฒน์

ศิลปกรรม:  ฐานิสร์  ริ้วสุวรรณ, เอกชัย เธียรสรรชัย
นักออกแบบเสียง:  ธัญธนวรัท  ชนกชัด

ฝ่ายผลิต: ชลธิศ กรดี

ที่ปรึกษา:  วันชัย  บุญประชา, ดร.สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน

สนับสนุนโดย  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)