เนื้อหาในคลิปเป็นงานงานหนึ่งที่ให้คนขึ้นไปพูดเปิดเผยความรู้สึกบนเวที โดยมีผู้ฟังมากมายยืนอยู่ด้านล่าง แล้วก็มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุ 15 ปี ขึ้นไปบนเวทีเพื่อพูดถึงพ่อของเธอ ซึ่งทั้งพ่อและแม่ของเธอก็ยืนฟังอยู่ด้านล่าง โดยเธอได้พูดถึงพ่อเธอว่า

“หนูคิดว่าหนูเป็นเด็กที่โชคดีมาก ๆ ค่ะ เพราะว่าหนูมีพ่อที่วิเศษมาก ไม่ใช่ว่าแค่พ่อรักหนูมากเท่านั้น มากไปกว่านั้นคือปีนี้ พ่ออายุได้ 72 ปีแล้ว พ่ออายุมากขนาดนี้แล้ว แต่ต้องกลับมาทำหน้าที่พ่อ ในขณะที่คนอื่นกำลังใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสงบ แต่พ่อกลับต้องวิ่งมาดูแลเด็กอายุ 15 อย่างหนู เป็นห่วง เป็นกังวลกับหนู

พ่อมักจะขี้เหนียวกับเรื่องของตัวเองเสมอ ตลอดทั้งปีพ่อไม่เคยซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ เลย แล้วก็ชอบใส่แต่เสื้อตัวนั้น (เสื้อที่พ่อใส่มาที่งาน เป็นเสื้อยืดสีฟ้า แล้วก็ใส่เสื้อกั๊กที่มีกระเป๋าเยอะ ๆ ไว้ข้างนอก) เพียงเพื่อจะมอบสิ่งดี ๆ ให้หนูกับแม่ แล้วพ่อก็ชอบไม่สนใจตัวเอง มีบางครั้งที่พ่อลืมแม้กระทั่งกินข้าว แม้แต่ตอนที่พ่อไม่สบาย พ่อก็จะอ้างว่า ไม่เชื่อหมอ แล้วก็ไม่ยอมไปโรงพยาบาล แต่ความรักที่พ่อให้หนู พ่อกลับไม่เคยตระหนี่ถี่เหนียวเลย

วันเกิดของหนูคือ 22 มิถุนายน วันที่ 22 ของทุกเดือน พ่อก็จะเขียนจดหมายยาว ๆ ให้หนู จนถึงวันนี้ พ่อเขียนมา 15 ปีกับอีก 6 เดือนแล้ว พ่อห่วงความรู้สึกหนูมาก กลัวว่าหนูจะอายที่มีพ่ออายุรุ่นปู่ ดังนั้น ในทุก ๆ เดือน พ่อจะหาวันไปย้อมผม แต่หนูที่ยืนอยู่ตรงนี้ ตอนนี้ มองย้อนกลับไปเมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ ที่คนชอบล้อ บอกว่าทำไมพ่อของเธอแก่

แล้วตอนนี้หนูยืนอยู่ ณ เวทีแห่งความกล้าหาญนี้ หนูอยากจะบอกกับพ่อว่า พ่อคะ สำหรับหนู พ่อคือความภาคภูมิใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่เด็กอายุเท่าหนูจะมีได้ และที่ผ่านมา ไม่มีสักครั้งที่หนูจะรู้สึกว่าหนูมีปมด้อย ในทางกลับกัน การที่หนูมีพ่อเป็นพ่อ คือพรที่ประเสริฐที่สุดในชีวิตหนู

พ่ออายุ 72 แล้ว หนูไม่รู้ว่า พ่อจะอยู่กับหนูได้นานอีกแค่ไหน ฉะนั้น หนูอยากจะขอพ่อให้ดูแลตัวเองดี ๆ หนูจะตั้งใจเรียน ทำในสิ่งที่พ่อคาดหวังในตัวหนูให้สำเร็จ แต่หนูก็หวังว่า พ่อจะมีเวลาที่จะให้หนูได้อยู่ข้าง ๆ ตอนพ่อแก่

พ่อคะ พ่ออยากมางานแต่งของหนูที่สุดไม่ใช่เหรอคะ งั้นเราสองคน สัญญากันตรงนี้นะว่า ถึงเวลานั้น พ่อต้องมาให้ได้ (พ่อพยักหน้าสัญญา) พ่อคะ พ่อต้องดูแลตัวเองดี ๆ นะ อย่าลืมกินข้าว อย่าลืมซื้อเสื้อผ้าใหม่ ๆ ให้ตัวเองใส่บ้าง พ่อชอบเอาแต่ของที่ดีที่สุดให้หนูกับแม่ตลอดเลย ถ้าหนูโตขึ้นไปแล้วเนี่ย หนูจะรักพ่อให้มากเท่าที่เวลาจะเหลือพอ”

เมื่อลูกพูดจบ พ่อที่ยืนอยู่ด้านล่างก็ได้พูดในมุมของพ่อกลับมาบ้างว่า

“ขอบคุณ ขอบใจนะลูก ขอบใจที่เข้าใจพ่อขนาดนี้ ลูกสร้างเกียรติที่สูงที่สุดให้กับพ่อ พ่อคนนี้จะเป็นพ่อที่ดีที่สุดในโลกให้กับหนูนะ ลูกไม่ต้องห่วงนะ พ่อจะต้องอยู่ เห็นลูกเรียนจบมัธยม พ่อจะอยู่ตอนที่ลูกเข้ามหาวิทยาลัย พ่อจะอยู่จนถึงวันที่ลูกทำงาน พ่อจะต้องอยู่จูงมือลูก พาลูกเข้าพิธีแต่งงานให้ได้”

ลูกสาวก็ยืนร้องไห้ แล้วบอกว่า “สัญญาแล้วนะพ่อ หนูรักพ่อที่สุดในโลกเลย”

พ่อก็ตอบกลับไปว่า “พ่อก็รักลูกที่สุดเหมือนกันนะ”

และนี่ก็คือเรื่องราวที่เด็กสาวอายุ 15 ได้ถ่ายทอดความรู้สึกที่อยู่ข้างในถึงพ่อวัย 72 ของเธอ จนกระทั่งคนเป็นพ่อน้ำตาไหลด้วยความซาบซึ้ง และที่สำคัญการพูดนี้ ยังทำให้คนในครอบครัวมีความเข้าอกเข้าใจกันมากยิ่งขึ้นอีกด้วย

ผู้ดำเนินรายการ:  รัศมี มณีนิล

บรรณาธิการ:  นันทิญา จิตตโสภาวดี

กองบรรณาธิการ: นมิดา แพ่งสภา, ปัณณธร ใสแสง, รุจา สุขพัฒน์, นีรชา คัมภิรานนท์, สุสมา สุขพัฒน์

ศิลปกรรม:  ฐานิสร์  ริ้วสุวรรณ, เอกชัย เธียรสรรชัย
นักออกแบบเสียง:  ธัญธนวรัท  ชนกชัด

ฝ่ายผลิต: ชลธิศ กรดี

ที่ปรึกษา:  วันชัย  บุญประชา, ดร.สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน

สนับสนุนโดย  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)