มาพูดคุยกันต่อกับ “พี่หมี - รัศมี มณีนิล” กับเรื่องงานอดิเรกที่กินได้ของเธอ และการเดินทางท่องเที่ยวที่แม้ในปีนี้เธอจะไม่ได้ออกไปท่องโลก แต่หนังสือและผู้คนก็สร้างการเดินทางเสมือนจริงให้เธอได้เช่นกัน

What are your regular activities that you do for pleasure? เวลาว่างชอบทำอะไร?

“พี่ชอบทำอาหารนะ จริง ๆ ทำไม่เป็น แต่พอได้ไปเดินป่าเห็นเพื่อนเขาทำกับข้าวแล้วเรารู้สึกว่า เฮ้ย ! อันนี้เราก็ทำได้นะ แล้วพอลองทำดูมันก็สนุกดี แต่พี่ทำไม่เหมือนกันสักครั้งเลยนะ จนเมนูไหนที่น้องสาวชอบ น้องจะบอกว่าช่วยจดไว้ด้วยได้ไหม ครั้งหน้าทำจะได้เหมือนเดิม (ขำ)”

Edible Hobby? งานอดิเรกที่กินได้?

“เราเหมือนนักวิทยาศาสตร์ คือ สุดยอดของความมั่วและการทดลอง บางทีก็จินตนาการมากเกินไปจนกินไม่ได้ (ขำ) ส่วนตัวพี่มองว่าการเข้าครัว คือ ความผ่อนคลายของชีวิตนะ มันไม่ใช่เรื่องของการทำให้เรามีอะไรกิน แต่มันคือการค้นพบอะไรใหม่ ๆ จากสิ่งที่มีอยู่เดิม อย่างพี่อยู่คนเดียวมันกินน้อย เวลาไปกินข้างนอกแล้วเหลือ เราก็จะห่อกลับบ้าน แต่เราก็ไม่อยากกินอะไรเดิม ๆ พี่ก็จะคิดว่าเราจะทำยังไงให้เรากินอาหารมื้อนี้ต่อไปอย่างมีความสุขได้ โดยที่ไม่ต้องฝืนกินของเดิม ๆ พี่เลยคิดว่าตัวพี่เป็น นักกระยาศาสตร์ คือพอจะมีศาสตร์ (ในแง่ของนักทดลองอะนะ) ในด้านอาหาร”

What’s your best dish? เมนูนี้ต้องหมีเท่านั้น

“น้ำพริกกะปิ คือนี่เป็นเครื่องจักรตำน้ำพริกนะ กลับบ้านก็จะทำเป็นอย่างแรก เก็บไว้ให้คุณแม่กินได้หลายวัน สูตรก็เป็นสูตรของที่บ้านนี่แหละ แต่ถ้าเป็นเมนูที่คิดเองทำเองก็ ผักชายาผัดไข่ กับ ชายาอบชีส มันจะคล้าย ๆ ผักโขมอบชีสแต่อร่อยกว่า”

Countries I’m desperate to revisit ประเทศที่อยากกลับไปอีก

“เนปาลกับฝรั่งเศส เนปาลนี่คือพี่เคยไปขึ้นเขาแล้วหลงรักเลย หลงรักเขา เรารู้สึกเราตัวเล็กนิดเดียวท่ามกลางขุนเขาเหล่านั้น ส่วนฝรั่งเศสเป็นเพราะชอบอากาศ บรรยากาศร้านกาแฟ กระถางดอกไม้ตามระเบียงบ้าน พี่ชอบจริตและความละเมียดในเรื่องการกินอยู่ของเขา”

I beg you pardon? พูดไปกันคนละเรื่อง

“ไปเที่ยวแต่ละที่เขาก็ไม่ใช้ภาษาอังกฤษ บางที่ขนาดใช้ยังไม่เข้าใจกันเลยเพราะเราเรียกกันคนละอย่าง เช่น ตอนไปพม่า คนพม่าเขาก็พูดภาษาอังกฤษอยู่แล้ว เราก็บอกเขาว่า เราจะไปหงสาวดี คนพม่าก็งง ถามอยู่นั่นอะว่า What? เราก็งงว่าเฮ้ย ประเทศตัวเองไม่รู้จักได้ไง พม่าคนนั้นเขาก็พูดกลับมานะ ทวนคำกับเราคำเดียวกันเลย หงสาวดี ก็ยังไม่เข้าใจ 

จนเราก็เปิดรูปในมือถือ พม่าเขาก็บอกว่า อ๋อ ฮันชาวดี คือเขาอ่านกันคนละอย่าง เหมือนไทยเราเรียกเซี่ยงไฮ้ แต่คนบ้านเขารู้จักในชื่อ ชางไห่ หรือ ปักกิ่ง คือ เบจิ้ง ทำให้เราเข้าใจว่า อ๋อ..ก่อนไปไหนก็ต้องศึกษาเรื่องนี้ด้วย แต่ก็มีนะที่คุยกันไม่เข้าใจเลยเพราะต่างคนต่างพูดภาษากลางอย่างอังกฤษกันไม่ได้ 

อย่างตอนไปฝรั่งเศส แต่คนเขาก็น่ารักมาก คือ ในขณะที่เรายอมแพ้แล้ว แต่เขาก็ยังคงพยายามสื่อสาร ใช้มือไม้ สุดท้ายเขาจูงพาเราไปเลย พี่เลยได้เห็นว่า ภาษามันเป็นอุปสรรคก็จริง แต่ถ้าคนมีใจที่จะช่วยเหลือ ภาษาจะกลายเป็นอุปสรรคที่เล็กมาก มันเปลี่ยนเป็นการสื่อสารด้วยความรู้สึกว่าอยากจะช่วยแทน”

คำศัพท์

1.         pleasure ความพึงพอใจ ความสุข

2.         edible ที่กินได้ (เป็นคำคุณศัพท์)

3.         Cooking is so soothing. การเข้าครัว คือ ความผ่อนคลายของชีวิต

4.         The leftovers อาหารที่เหลือ

5.         home cooking การทำอาหารกินที่บ้าน (ไม่ได้ออกไปกินข้างนอก) 

ผู้ดำเนินรายการ:  รัฐนันท์ ฐาปนาประเสริฐ

บรรณาธิการ:  นันทิญา จิตตโสภาวดี

กองบรรณาธิการ: นมิดา แพ่งสภา, ปัณณธร ใสแสง, รุจา สุขพัฒน์, นีรชา คัมภิรานนท์, สุสมา สุขพัฒน์

ศิลปกรรม:  ฐานิสร์  ริ้วสุวรรณ, เอกชัย เธียรสรรชัย
นักออกแบบเสียง:  ธัญธนวรัท  ชนกชัด

ฝ่ายผลิต: ชลธิศ กรดี

ที่ปรึกษา:  วันชัย  บุญประชา, ดร.สรวงมณฑ์ สิทธิสมาน

สนับสนุนโดย  สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)